Wij maken op het werk een hele vervelende tijd door.
Ik mag en kan er geen details over schrijven zonder mensen te beschadigen maar ik vind het wel heel triest.
Maar op dat soort momenten merk ik wel dat het weliswaar een goede eigenschap is als je een groot empathisch vermogen hebt, maar dat diezelfde mooie eigenschap ook tegen je kan werken.
Want het bezorgt mij en mijn naaste collega’s een hoop verdriet en een groot gemis.
Ik merk ook dat het mijn functioneren beïnvloed. En zeker ook het plezier waarmee ik ’s ochtends naar mijn werk ga.
En dat zal allemaal wel slijten want ik heb hele lieve collega’s en we proberen elkaar zo goed en zo kwaad als het gaat op te vangen maar al met al hebben we het nodige te verstouwen.
Ook thuis hebben we weer wat spannende dagen beleefd door de gezondheid van mijn manneke. Vandaar dat ik vandaag een vrije dag heb, want we gaan op controle bij de neuroloog. Normaal ga ik daar niet altijd mee naar toe maar nu even wel.
Volgende week moet hij weer op controle bij de cardioloog en zo werk hij het riedeltje weer helemaal af.
Gelukkig is mijn reuma stabiel. Het wordt niet beter maar ook niet erger en dus gaat het goed. 😉
Maar het zou wel prettig zijn als het weer een beetje zou meewerken. Tijdens grote weersveranderingen heb ik namelijk meer last. En sowieso bij nat weer. En nou kan het niet altijd droog zijn, want dan mislukken alle oogsten, maar het is in Nederland te zot of te bot.
Maar nu genoeg geklaagd. Ik heb het weer allemaal even van me af geschreven zover dat kon en nu weer de schouders eronder en genieten van wat wel allemaal nog kan.