Ja hoor het is weer zover. Weekend!
Ik was er erg aan toe. Ik ben ongeveer 3 kwartier eerder van mijn werk vertrokken en heb vanmiddag heerlijk een paar uurtjes geslapen.
Dat had ik kennelijk hard nodig.
En ga van lieverlee leren dat ik daar dan ook maar aan toe moet geven.
Tsja eigenlijk zou ik ook over een paar weken met pensioen moeten gaan, maar dankzij Marc, Pinokkio Rutte en consorten moet ik het nog 2 jaar vol zien te houden.
En ik heb ook geen hekel aan mijn werk hoor, integendeel, maar het valt me wel steeds zwaarder. Ik werk al vanaf mijn 17e met een korte onderbreking toen ik net mijn eerste kind had. Ik ben toen gestopt met het werken overdag en ben ’s avonds voor een schoonmaakbedrijf gaan werken. Heel wat anders als ik gewend was maar het gaf me wel een vorm van afhankelijkheid. En dat voelde wel fijn. Pas toen de jongste al een poos op school zat ben ik weer overdag gaan werken. Ik was toen begin 30. Nu wordt ik over een paar weken 65. Dus ik mag het zo onderhand ook wel beu zijn toch.
Ik kijk er naar uit om ’s ochtends wat langer in bed te blijven (tot 7.30 uur bijvoorbeeld) en dat alleen nog nog maar dingen te doen die leuk vind.
Het niets moeten behalve het noodzakelijke huishoudelijke werk, dat is toch heerlijk!
Lekker wandelen met de hond en knutselen en mijn creativiteit vorm te geven.
Nog 2 jaar voorpret en dan is het zover.
