Gisteren was mijn papa jarig.
Ja 89 jaar jaar oud is hij nu, maar oud? Neuh hij is niet oud. Ja zijn lichaam wel maar zijn geest kan nog goed mee.
Hij heeft zijn eigen Facebookpagina, hij heeft een tablet waar hij veel mee bezig is, een smartphone om naar kinderen, klein- en achterkleinkinderen te Appen, een laptop waarop hij zijn bankzaken regelt via telebankieren en zijn zelfgeschreven boeken op uitwerkt.
Ja mijn papa is goed bij de tijd en wij zijn dan ook allemaal heel trots op hem.
En niet alleen om zijn technisch vernuft maar ook is hij een fantastisch mens. Als vader was hij ook lief en zorgzaam, maar wel wat streng en dan waren wij (mijn broer en ik) het als pubers lang niet altijd met hem eens natuurlijk. 😆
Tien jaar lang heeft hij onze zieke moeder verzorgd, de laatste jaren weliswaar met steun van de kinderen en de wijkzorg maar het meeste kwam toch op papa neer. En hij deed het met liefde en dat kon iedereen aan alles merken. Na mama’s overlijden, nu anderhalf jaar geleden, heeft hij ondanks zijn intense verdriet de draad toch weer goed opgepakt en je hoort hem nooit klagen. Terwijl ik zeker weet dat hij veel moeilijke momenten kent en mama heel erg mist. Ze waren al bij elkaar vanaf hun 17e en toen mama overleed was ze 87, dus je begrijpt…..
Alle reden dus om heel trots te zijn op de man die onze papa is en ik hoop dat ook dat hij nog een flink aantal jaren bij ons mag zijn. Tenminste zolang hij goed gezond blijft en plezier in het leven heeft.
