Vandaag zou mijn mama 94 zijn geworden.
Maar dat is niet voor heel veel mensen weggelegd. Ze mocht de leeftijd van 87 jaar bereiken en toen ze stierf was er ondanks enorm verdriet toch ook opluchting omdat ze toen niet langer meer hoefde te lijden.
Haar huisarts weigerde om morfine te geven dus het laatste jaar heeft ze best veel pijn geleden.
Vanmiddag ga ik naar papa en zullen we weer fijne herinneren aan haar ophalen.
En steeds als ik het liedje van Stef Bos hoor denk ik:
Maar mama ik lijk steeds meer op jou
Ooh mama ik hou steeds meer van jou
Ooh mama ik lijk steeds meer op jou
