Eigenlijk kende ik Peter al heel lang.
Zijn ouders hadden een strandhuisje naast dat van mijn oom en tante waar ik al heel vaak was geweest.
En natuurlijk was Peter daar dan ook. Ik vond het wel een leuke jongen, maar was nog niet zodanig geïnteresseerd in jongens en dus viel hij toen nog niet op tussen andere aardige jongens en meisjes.
Dat veranderde toen ik na mijn eind-examen in 1974 weer naar tante Rietje en oom Jan ging op het strand van Dishoek. Ik kwam het duin over en daar kwam Peter aan, samen met zijn neef Hans de Klerk.
Mijn hart stond even stil en vlinders gingen te keer in mijn lijf. Ik was verliefd!
Ik kan me dit moment herinneren alsof het gisteren was.
Gelukkig voor mij was het gevoel wederkerig en wij beleefden een prachtige tijd samen.
Zo zaten we ’s avonds op het strand bij een kampvuurtje (ja dat mocht toen nog) samen met onder andere Pieter-Jan Mercie en Jan en Ineke Minderhout. Jan speelde op zijn gitaar en zong wat leuke liedjes. Hoe romantisch wil je het hebben. Samen met zijn vrienden was Peter ook vaak met de boot van oom Jan bezig.
Op de foto zie je hem samen met Pieter-Jan en Ben. Peter hangt in de mast. 😉
Peter en neef Hans (die tevens zijn beste vriend was) hadden allebei een witte brommer, een Florett Kreidler.
Die waren destijds helemaal niet in het wit te koop maar ze hadden die zelf uit elkaar gehaald, wit gespoten en vervolgens weer in elkaar gezet. En opgevoerd natuurlijk! Die dingen reden wel 80 km. per uur of misschien nog wel harder. 😆
Als we uitgingen was het meestal in Zoutelande in café Royal (nu een mooi eetcafé). Op een keer liepen we over het strand naar Vlissingen om daar uit te gaan. We waren met een hele groep en op de terugweg waren we zo moe dat we besloten niet verder te gaan. We brachten met z’n allen de nacht door onder een strandpaviljoen. We hebben daar heerlijk geslapen en de volgende ochtend vroeg liepen we verder. Ja dat kon toen nog gewoon. 😆
Natuurlijk bracht Peter ook de nodige tijd door in Breda. Daar gingen we naar club Abanda, een leuke dancing of naar de Horse Shoe pub op de Grote Markt. Maar de mooiste momenten beleefden we toch in Dishoek en Middelburg. Ja we hadden een hele fijne tijd samen totdat Peter het beter vond een einde aan onze relatie te maken. Destijds begreep ik daar niks van en ik had er veel verdriet van ook. Jaren later hoorde ik van mijn vader waarom Peter het uitmaakte en eerlijk gezegd heb ik daar veel respect voor!! Peter was een hele gevoelige jongen en man. Dat maakte het leven niet altijd makkelijk voor hem.
Tot ongeveer een jaar voor zijn dood ontmoette ik Peter zo eens 1 of 2x per jaar als ik bij Dishoek kwam en dat was dan altijd heel leuk. Ja, je eerste echte liefde vergeet je nooit.
Helaas stierf hij veel te jong maar hij leeft voort in vele harten en in zijn dochter, die (in elk geval uiterlijk) sprekend op hem lijkt.
En hiermee besluit ik de reeks jeugdherinneringen. Al sluit ik niet uit dat ik nog wel eens een verhaaltje schrijf over een gebeurtenis uit mijn jeugd. Maar een chronologisch vervolg op dit verhaal komt er niet meer.
