– een blog over mijn hobby's en mijn belevenissen –
Toen papa me vroeg een foto in te scannen en het album meegaf maakte ik van de gelegenheid gebruik om er ook wat voor mezelf in te scannen. 😃
Klik op een foto om het grotere formaat te bekijken. Je kunt dan meteen bladeren door middels van de pijltjes.
Eigenlijk kende ik Peter al heel lang.
Zijn ouders hadden een strandhuisje naast dat van mijn oom en tante waar ik al heel vaak was geweest.
En natuurlijk was Peter daar dan ook. Ik vond het wel een leuke jongen, maar was nog niet zodanig geïnteresseerd in jongens en dus viel hij toen nog niet op tussen andere aardige jongens en meisjes.
Dat veranderde toen ik na mijn eind-examen in 1974 weer naar tante Rietje en oom Jan ging op het strand van Dishoek. Ik kwam het duin over en daar kwam Peter aan, samen met zijn neef Hans de Klerk.
Mijn hart stond even stil en vlinders gingen te keer in mijn lijf. Ik was verliefd!
Ik kan me dit moment herinneren alsof het gisteren was.
Gelukkig voor mij was het gevoel wederkerig en wij beleefden een prachtige tijd samen.
Zo zaten we ’s avonds op het strand bij een kampvuurtje (ja dat mocht toen nog) samen met onder andere Pieter-Jan Mercie en Jan en Ineke Minderhout. Jan speelde op zijn gitaar en zong wat leuke liedjes. Hoe romantisch wil je het hebben. Samen met zijn vrienden was Peter ook vaak met de boot van oom Jan bezig.
Op de foto zie je hem samen met Pieter-Jan en Ben. Peter hangt in de mast. 😉
Peter en neef Hans (die tevens zijn beste vriend was) hadden allebei een witte brommer, een Florett Kreidler.
Die waren destijds helemaal niet in het wit te koop maar ze hadden die zelf uit elkaar gehaald, wit gespoten en vervolgens weer in elkaar gezet. En opgevoerd natuurlijk! Die dingen reden wel 80 km. per uur of misschien nog wel harder. 😆
Als we uitgingen was het meestal in Zoutelande in café Royal (nu een mooi eetcafé). Op een keer liepen we over het strand naar Vlissingen om daar uit te gaan. We waren met een hele groep en op de terugweg waren we zo moe dat we besloten niet verder te gaan. We brachten met z’n allen de nacht door onder een strandpaviljoen. We hebben daar heerlijk geslapen en de volgende ochtend vroeg liepen we verder. Ja dat kon toen nog gewoon. 😆
Natuurlijk bracht Peter ook de nodige tijd door in Breda. Daar gingen we naar club Abanda, een leuke dancing of naar de Horse Shoe pub op de Grote Markt. Maar de mooiste momenten beleefden we toch in Dishoek en Middelburg. Ja we hadden een hele fijne tijd samen totdat Peter het beter vond een einde aan onze relatie te maken. Destijds begreep ik daar niks van en ik had er veel verdriet van ook. Jaren later hoorde ik van mijn vader waarom Peter het uitmaakte en eerlijk gezegd heb ik daar veel respect voor!! Peter was een hele gevoelige jongen en man. Dat maakte het leven niet altijd makkelijk voor hem.
Tot ongeveer een jaar voor zijn dood ontmoette ik Peter zo eens 1 of 2x per jaar als ik bij Dishoek kwam en dat was dan altijd heel leuk. Ja, je eerste echte liefde vergeet je nooit.
Helaas stierf hij veel te jong maar hij leeft voort in vele harten en in zijn dochter, die (in elk geval uiterlijk) sprekend op hem lijkt.
En hiermee besluit ik de reeks jeugdherinneringen. Al sluit ik niet uit dat ik nog wel eens een verhaaltje schrijf over een gebeurtenis uit mijn jeugd. Maar een chronologisch vervolg op dit verhaal komt er niet meer.
Zestien was ik en zo groen als gras.
Wist nog niet wat echte liefde was.
Totdat hij aan kwam op het strand,
blootvoets lopend door het warme zand.
Zijn krullen gebleekt door zeezout en de zon.
Ja ik weet precies nog hoe het begon.
Mijn hart stond even stil en vlinders gingen in mijn buik te keer.
Bij de zoete herinnering voel ik het bijna weer.
Samen beleefden wij een mooie tijd
maar raakten elkaar toch weer kwijt.
En ook al ben je nu niet meer hier op aard.
Weet dat ik altijd die mooie herinneringen aan je heb bewaard.
Peter en ik op mijn examenfeestje in 1974.
Waar waren we gebleven? Oh ja ik weet het weer.
Doordat ik veel in Halsteren was ontmoette ik daar ook de “Alterse” leeftijdgenoten natuurlijk.
En zo kon het gebeuren dat er een jongen uit Halsteren verliefd werd op mij. Henny heette hij.
Hij zat ook nog in Breda op school en zo kon het gebeuren dat wij daar stiekeme afspraakjes hadden.
Elke dag als ik uit school kwam fietste ik over de Beverweg en daar had hij ook nog een tante wonen.
Alles werkte dus mee om elkaar ook in Breda te ontmoeten. Totdat…….
Ja mijn papske reed ook altijd over de Beverweg en die betrapte ons.
En toen was het afgelopen natuurlijk, want die vond mij nog veels te jong voor vriendjes.
Achteraf gezien had hij helemaal gelijk natuurlijk, maar ja op dat moment was het niet leuk hoor.
Want ik voelde me toch wel heel erg gevleid door de aandacht van Henny en ik vond het ook een lieve jongen.
En het leuke is dat ik hem nu, jaren later, via Facebook weer tegenkwam.
En ook hij wist het nog precies. 😆
Toen ik 15 jaar was mocht ik naar dansles. En pas in die periode begon ik te wennen in Breda.
Ik had inmiddels een paar vriendinnen en op dansles leerde ik nog meer mensen kennen natuurlijk.
In 1974 deed ik eindexamen en haalde mijn MAVO diploma. Wat was ik blij dat ik van school af kon!
Ik ging meteen op vakantie bij oma tot de dag van de diploma-uitreiking.
Na de diploma-uitreiking ging ik op vakantie naar Dishoek en daar ontmoette ik mijn eerste echte grote liefde.
Maar daarover een volgende keer meer.
